Filipovice

Wieś Filipovice leży 476 metrów nad poziomem morza. W miejscu dzisiejszej wioski stał dwór gospodarczy należący do dóbr niedalekiego zamku Vikštejn. W roku 1706 kupił go Franciszek Józef Filip, hrabia z Hodic i założył tu osadę, która uzyskała swoją nazwę od jego imienia.

Z historii wsi.

Pierwszą wzmiankę o osadzie można znaleźć w metryce parafii z roku 1707. W latach 1784 i 1785 wioskę dzięki likwidacji dworku nieznacznie powiększono. Niemiecki pedagog i historyk Faustin Ens w swojej topografii regionu opawskiego z roku 1836 podał, iż oprócz nazwy „Philipdorf” wioska jest nazywana również „Neudörfel“ (z powodu późnego powstania dopiero na początku XVIII wieku). Od roku 1850 Filipovice były osadą Melča. W 1866 usamodzielniły się. Należały do nich również odludzia Zábřemí, gospodarstwo Bartuska obok drogi powiatowej i grupa domów „U Hohna“. Obywatelami byli przede wszystkim Niemcy. Czeska mniejszość narodowa była jednak prawdopodobnie większa, niż wynika ze spisów ludności. Na te informacje w znacznej mierze wpływał fakt, iż Czesi byli często zmuszeni nie przyznawać się do swej narodowości, jeżeli chcieli uzyskać pracę u niemieckiego pracodawcy. Ponadto pracownicy firem i zakładów niemieckich byli urzędowo zawsze rejestrowani pod narodowością niemiecką. Zmiana warunków po powstaniu Republiki Czechosłowackiej spowodowała, że do czeskiego, albo raczej czechosłowackiego obywatelstwa przyznawała się (podczas spisu ludności w 1921 r.) prawie jedna trzecia obywateli. Rozwój czeskiego życia we wsi skończył się w 1933 r., kiedy to mniejszość czeska po śmierci dziewięciu działaczy zaczęła stagnować, podczas gdy Niemcy aktywizowali się i zyskiwali również niektóre czeskie rodziny.Po wojnie niemieckie rodziny z Filipovic wysiedlono. W 1950 r. wieś liczyła tylko 78 osób, w kolejnych dekadach ilość obywateli zmieniała się tylko nieznacznie. W 1960 r. (podawany jest również rok 1963) połączono Filipovice z Domoradovicami. W 1974 r. włączono obie wsie do gminy w Hradec nad Moravicí.

Ostatnią działającą we wsi organizacją była ochotnicza straż pożarna, która jednak na początku XXI wieku zakończyła swą działalność.

Ciekawostki

Kaplica Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

O wzniesieniu we wsi własnej kaplicy zadecydowali mieszkańcy Filipovic w roku 1867 i rozpoczęli zbiórkę pieniężną. W końcu jednak kaplicę Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny zbudowano dopiero w pierwszych latach XX wieku. Zapewne budowano ją w latach 1902 i 1907, kiedy została wyświęcona (bardziej dokładne dane nie są na razie znane).

Szkoła

Filipovice miały także własną szkołę. Budynek szkolny został zbudowany w roku 1895. Chodziło o szkołę niemiecką, której początek jest związany z napięciem między czeską i niemiecką narodowością. Miejscowe dzieci uczęszczały do szkoły w niedalekich Domoradovicach, gdzie uczył Jan Böhm. Ten używał podczas nauczania języka czeskiego. W związku z tym, także pod naciskiem okolicy, Niemcy zdecydowali się na zbudowanie własnej szkoły. W roku 1920 została założona szkoła dla czeskiej mniejszości narodowej. Nauka przebiegała w godzinach popołudniowych w tym samym budynku, gdzie mieściła się szkoła niemiecka. W latach trzydziestych była zagrożona likwidacją, jednak dzięki obywatelom Domoradovic, którzy wysyłali tutaj swoje dzieci, utrzymała się aż do okupacji nazistowskiej. Szkoła została zamknięta w roku 1964.

OsadaBřemí

Pomiędzy Filipovicami a Domoradovicami leży osada nazywana Břemí, niekiedy także Zábřemí, która należała do Filipovic. Na jej południowym skraju stoi przy drodze w rogu ogrodu ostatniego domku niewielka kapliczka, zbudowana na początku lat trzydziestych XX wieku.

Miejsce pielgrzymek Maria Talhof

Na zachód od Filipovic, w głębokiej dolinie potoka Melčskiego, leży miejsce pielgrzymek nazywane Maria Talhof. Mała kapliczka została tutaj wzniesiona prawdopodobnie na przełomie XVIII i XIX wieku w podzięce za cudowne uzdrowienie dziewczynki. Dzisiejszy wygląd nadano jej w roku 1926. Na końcu XIX wieku została zbudowana drewniana kaplica poświęcona Najświętszej Marii Pannie. Wkrótce po II wojnie światowej zanikła, ale w roku 1996 została odnowiona. W miejscu pielgrzymek można znaleźć również drewniany krzyż i zbudowaną z kamienia  jaskinię Lourdes. Od 2. połowy lat dziewięćdziesiątych XX wieku w Maria Talhof ponownie odbywają się pielgrzymki.

Pomnik poległym w II wojnie światowej

Stoi w polach na zachód od wioski, w pobliżu dróżki do doliny Talhof. Przypomina braci Maxa i Ferdynanda Wilscherów, obywateli Filipovic, którzy polegli w latach 1941 i 1942 w Rosji.