Domoradowice

Domoradovice są jedyną wsią o tej nazwie w Republice Czeskiej. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od imienia Domarad. Położone są na wschodnim stoku witkowskiej wyżyny. Centrum znajduje się na wysokości 460 metrów nad poziomem morza, najwyżej położone miejce leży 486 metrów nad poziomem morza.

Z historii wsi.

Pierwsza pisemna wzmianka o Domoradovicach pochodzi z roku 1357, kiedy to w dokumencie opawskiego księcia Mikołaja II był zapisany jako świadek Marzek z Domoradovic, książęcy burgrabia hradecki. W wiosce stała twierdza, pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1561 r. Do dzisiejszych czasów niestety nie przetrwała i nawet nie wiemy, w którym miejsu stała. Od 1667 r. Domoradovice należały do dóbr hradeckich. W 1781 r. tutejszy dwór pański zlikwidowano i rozparcelowano na cztery większe i siedem mniejszych części. Na te tereny ówczesna władza sprowadziła osadników niemieckich z regionu Osobłaskiego. Do germanizacji wsi jednak nie doszło. Wręcz przeciwnie, nowoosiadli, którzy stanowili około jednej trzeciej obywateli wsi, w późniejszym okresie w nowym środowisku stopniowo przejęli język i obyczaje obywateli czeskich. Jeszcze w 1880 r. we wsi do używania języka niemieckiego przyznawało się 69 osób, w roku 1910 już nikt! Zjawisko to – poczeszczenie niemieckiej mniejszości – było przed I wojną światową w regionie opawskim  zdarzeniem wyjątkowym.

W 1898 r. ksiądz P. Josef Vícha założył pierwsze stowarzyszenie we wsi, „Czytelniczo-rolniczą biesiadę”, a zarazem bibliotekę.  W 1904 r. powstała Ochotnicza Straż Pożarna, która w dwa lata później zbudowała remizę strażacką.  Podczas I wojny światowej powołano do broni 67 mężczyzn, z których 14 poległo. Pomnik poległym odsłonięto w roku 1930 r. Bezpośrednio po rozpoczęciu okupacji nazistowskiej obywatele Domoradovic w grudniu 1938 r. w czasie plebiscytu, czy zgadzają się na przynależność do Rzeszy, pokazali swoje odczucia patriotyczne – najpierw potajemnie ustalili wspólny bojkot zmanipulowanych wyborów, w końcu, nie zważając na pogróżki 67% osób głosowało na „Nein”. Odmówili również pomocy w wyciąganiu utkniętych pojazdów armii niemieckiej, przejeżdżającej przez wieś przed zajęciem Moraw w marcu 1939. Okupacja niemiecka spowodowała śmierć 3 miejscowych mężczyzn.Domoradovice były wyzwolone 4 maja 1945.

Kontratotalitarne poglądy obywateli przejawiły się również podczas wyborów po puczu komunistycznym w 1948 r., kiedy to obywatele oddali 49% pustych kart, co było drugą najwyższą ilością w regionie opawskim.

W ramach integracji, w 1960 r. (podawany jest również rok 1963),  przyłączono do Domoradovic niedalekie Filipovice, a w 1974 obie wsie włączono do gminy Hradec nad Moravicí. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku zbudowano w Domoradovicach trawiaste boisko, dzisiaj nazywane „Marakana”. Na północny wschód od wioski zbudowano przekaźnik telewizyjny.

Współczesne życie wioski

Obecnie o życie społeczne we wsi troszczy się przede wszystkim ochotnicza straż pożarna. W ostatnich latach zorganizowała wiele imprez towarzyskich: spotkanie motocyklistów„DOMO-MOTO“, turniej w tenisie stołowym, „PINEC-CUP“ itp.

Aktywnie działa również oddział Skautów-Junaków, który organizuje między innymi miejsową tradycję „wodzenie niedźwiedzia“.

Ważnym miejsem dla organizowania imprez towarzyskich jest miejscowy dom kultury. Odbywają się tutaj naprzykład liczne bale. W okresie letnim można zajrzeć na boisko do piłki nożnej „Marakana” i kibicować między innymi miejscowym zespołom „kawalerów“ lub „żonatych“.

Ciekawostki

Kaplica św. Barbary.

Kaplica była zbudowana w 1845 r. Do roku 1944 wisiały w wieży 2 dzwony, jednak Niemcy większy z nich zarekwirowali i dopiero w 1999 r. z inicjatywy miejscowych wierzących zamówiono nowy dzwon, który 26 sierpnia 2000 r. uroczyście wyświęcono, a następnie zawieszono w wieży kaplicy.

Szkoła

Własną szkołę miały Domoradovice już na początku XIX wieku na miejscu domu nr 6. Pierwszym nauczycielem był weteran wojen napoleońskich Tomáš Petrovský. W roku 1893 został wybudowany nowy budynek szkolny. Szkoła w Domoradovicach została zamknięta w roku 1974. Szkoła dla dzieci od pierwszej do czwartej klasy znów działała od roku 1995. Z powodu małej ilości uczniów jednak została w roku 2003 ponownie zamknięta.

Dom nr 30 – gajówka

Do końca II wojny światowej znajdował się w Domoradovicach zakład gospodarki leśnej majątku książąt Lichnovskich. W swoim czasie chodziło o najlepiej utrzymywany dom w całej wiosce. W domu znajdowały się między innymi dwie kancelarie, w których leśniczy przyjmował „raporty“ gajowych z doliny Moravicy i Vendelína u Benkovic. Po wojne obiekt ten służył jako gajówka.